Ureztatzearen dimentsio desberdinak erakusten dituzten eta haren analisia ahalbidetzen duten datuak eta estatistikak.
Espainiako ureztatze-nekazaritza garrantzi handiko nekazaritza-jardueraren azpisektore bat da, Landare-ekoizpen Finalaren 71% inguru sortzen baititu, landutako azaleraren 22% inguru erabiliz.
Lehorreko lurrak ureztatzeko lur bihurtzeak tradizio luzea du Espainian, nahiz eta XIX. mendean, eta batez ere XX.ean, Estatuak modu erabakigarrian esku hartu zuen, ureztatzeko lurren eraldaketa nekazaritza-politikaren oinarrizko atal bihurtuz.
Ureztatze politika landa-garapeneko politiken barruan oinarrizko ardatza izaten jarraitzen du, bai populazioaren despopulazioaren aurkako borrokan eta landa-eremuetan enplegua eta balio erantsia sortzean egiten duen ekarpenagatik, bai elikagai osasungarriak, seguruak eta kalitatezkoak prezio arrazoizkoetan hornitzeko duen funtsezko eginkizunagatik.
Nekazaritza, Arrantza eta Elikadura Ministerioaren ureztatze politikaren bidez, azken hamarkadetan ureztatze arloan ekintza plan ugari ezarri dira, batez ere ureztatze azpiegitura berriak sortzeko eta dauden ureztatze sistemak modernizatzeko inbertsio sorta batean oinarrituta, baliabideen erabilera eraginkorra eta iraunkorra egiteko.
Ekintza guztiak legez interes orokorrekoak deklaratu behar dira aldez aurretik, ingurumen-inpaktuaren ebaluazio baten menpe daude eta Espainiako uraren kudeaketa agintaritzarekin, Trantsizio Ekologikorako Ministerioarekin eta Erronka Demografikoarekin koordinatuta egiten dira.
Nazio Batuen Elikadura eta Nekazaritza Erakundeak (FAO) elikadura-subiranotasuna definitzen du herriek beren elikadura eta elikadura-ekoizpen sistemak definitzeko eta kontrolatzeko duten eskubidea dela, bai tokiko mailan, bai nazio mailan, modu bidezkoan, subiranoan eta ingurumena errespetatuz.
Espainiako legerian aurreikusitako biztanleriaren definizio eta eskubideetan, puntu komun hauek aurkitzen ditugu:
Espainiako Mediterraneoko ureztatze-epaitegiak – Gizateriaren Ondare Kultural Ukiezina.
Nekazaritza Eskualdeak probintziaren eta udalerriaren arteko tarteko espazio-unitateak dira, nortasun juridiko-administratiborik gabeak, nekazaritzaren ikuspuntutik izaera uniformea dutenak plangintzarako.
Zatiketa honen erabilgarritasuna agerikoa izan da, Nekazaritza Politika Bateratuaren (NPB) neurrien aplikazioan bezala, kasu batzuetan nekazaritza eskualde desberdinekin lotutako eskualdetze produktiboaren indizeei erreferentzia egiten zitzaien.
Ureztatzearen dimentsio desberdinak erakusten dituzten eta haren analisia ahalbidetzen duten datuak eta estatistikak.
Ureztatzearen lurralde-errealitate desberdinen mapak, maila nazionalean, haien ezaugarri sozial, ekonomiko eta ingurumenekoekin elkarreraginean.
Ureztatzearen egoerari buruzko txosten orokorrak eta espezifikoak, denboran zehar izandako bilakaera erakusten dutenak arlo teknikoan, ekonomikoan, sozialean eta ingurumenean, bere iraunkortasunerako.
Euskara 
Español 
English (UK) 
Français 
Català 
Galego