O dominio público hidráulico inclúe, entre outros bens, as augas continentais (tanto superficiais como subterráneas), os leitos de correntes naturais continuas ou descontinuas e os leitos de encoros e lagos. As augas mariñas non se consideran dominios públicos hidráulicos. A existencia desta condición garante a protección dos recursos hídricos e os seus ecosistemas.