Parque nacional

1. Trátase de extensas áreas naturais ou case naturais establecidas para protexer procesos ecolóxicos a grande escala, xunto co complemento de especies e ecosistemas característicos da zona, que tamén proporcionan a base para oportunidades espirituais, científicas, educativas, recreativas e de visita compatibles co medio ambiente e a cultura. 2. Un espazo natural de alto valor natural e cultural, pouco alterado pola actividade humana, cuxa conservación é de interese xeral para o Estado. É o máximo nivel de protección da natureza contemplado na lexislación española (Lei 30/2014). A Rede de Parques Nacionais de España consta actualmente de quince áreas: Aigüestortes i Estany de Sant Maurici; Marítimo-Terrestre do Arquipélago de Cabrera; Cabañeros; Caldera de Taburiente; Doñana; Garajonay; Marítimo-Terrestre das Illas Atlánticas de Galicia; Monfragüe; Ordesa e Monte Perdido; Picos de Europa; Serra de Guadarrama; Serra Nevada; Tablas de Daimiel; Teide; e Timanfaya. A Serra das Neves (Málaga) engadirase en breve.