A principios do século XX regábanse 1,2 Mha
1902: Primeiro Plan Nacional de Obras Hidráulicas.
1905: Lei de pequeno regadío.
1911: Lei de grandes regadíos.
1939: Lei de aproba do Plan Xeral de Obras Públicas.
1939: Lei básica para a colonización de grandes áreas.
1946: Lei de Expropiación Forzosa por Interese Social.
1949: Lei básica sobre colonización e distribución de bens en regadíos.
Para o cumprimento da lei de 1939 en diante, o Instituto Nacional de Colonización (INC) (18 de outubro de 1939) e posteriormente, o Servizo Nacional de Consolidación Parcelaria (SNCP) (16 de febreiro de 1953) e en 1967 integráronse xunto co Servizo de Conservación do Solo na Dirección Xeral de Colonización e Planificación Rural do Ministerio de Agricultura
1971A Lei 35 crea o Instituto Nacional de Reforma e Desenvolvemento Agrario (IRYDA) que asume as competencias que as leis vixentes puidesen atribuír a calquera dos anteriores cos seguintes fins:
a) A transformación económica e social de grandes áreas e rexións que a requiren
b) A creación, mellora e conservación de explotacións agrarias
c) O mellor uso e a conservación dos recursos naturais
1973: As actuacións do IRYDA están reguladas pola Lei de Reforma e Desenvolvemento Agrario, cuxo texto é aprobado pola Decreto 118/1973.
1995Coa reforma administrativa do Ministerio de Agricultura, desaparecen o IRYDA e o ICONA, e as súas competencias intégranse na nova Secretaría Xeral de Desenvolvemento Rural e Conservación da Natureza.
En concreto, as responsabilidades do IRYDA transfírense á Dirección Xeral de Desenvolvemento Rural, que agora se denomina Dirección Xeral de Desenvolvemento Rural, Innovación e Formación Agroalimentaria. Dentro desta Dirección atópase a actual Subdirección Xeral de Regadío, Camiños Naturais e Infraestruturas Rurais.
O seu obxectivo é establecer un marco para a protección das augas continentais (superficiais ou subterráneas) e costeiras e promover o seu uso sostible.
A política de regadío depende das disposicións dos plans de xestión das concas hidrográficas. Estes plans elabóranse de acordo co texto refundido da Lei de Augas (Real Decreto Lexislativo 1/2001) e tamén se incorporan ao marco regulador definido pola Directiva Marco da Auga. Un aspecto importante é o artigo 9 da Directiva, que establece o principio de recuperación de custos para os servizos relacionados coa auga. O obxectivo é que as políticas de prezos da auga dos Estados membros incentiven os usuarios (incluídos os regantes) a utilizar o recurso de forma eficiente.
O seu obxectivo é a regulación dos recursos hídricos públicos, o uso da auga e as competencias atribuídas ao Estado. Establece normas básicas para a protección das augas continentais, costeiras e de transición.
O artigo 41 establece que os plans hidrolóxicos elaboraranse en coordinación cos diferentes plans sectoriais que os afecten, e especialmente co que se estableza na planificación do regadío e outros usos agrícolas.
O capítulo III establece que, con carácter xeral, se aplicará a seguinte orde de prioridade para os usos da auga: abastecemento público de auga, regadío e usos agrícolas, xeración de electricidade, outros usos industriais, acuicultura, usos recreativos, navegación e transporte acuático e outros usos. Tamén regula o réxime de outorgamento de concesións de auga para regadío.
O artigo 114 establece o canon de regulación e a tarifa de uso da auga, que deben ser aboadas por todos os beneficiarios das obras, co fin de compensar os custos de investimento soportados pola Administración e para cubrir os gastos de explotación e mantemento de ditas obras.
O PHR contempla:
a) As medidas necesarias para a coordinación dos diferentes plans de xestión de concas hidrográficas.
b) A previsión e as condicións das transferencias de recursos hídricos entre ámbitos territoriais de diferentes plans de xestión de concas hidrográficas.
c) As modificacións previstas na planificación do uso do recurso e que afecten usos existentes para abastecemento de poboacións ou regadío.
Ademais, contén a delimitación e caracterización das masas de auga subterránea compartidas entre dúas ou máis demarcacións, incluíndo a asignación de recursos a cada unha delas.
Finalmente, tamén debe incorporar a declaración como obras hidráulicas de interese xeral das infraestruturas necesarias para o traslado de recursos.
– Primeiro ciclo: aprobado para o período 2010-2015
– Segundo ciclo: aprobado para o período 2016-2021
– Terceiro ciclo: válido para o período 2022-2027
– Cuarto ciclo: o período 2028-2033 está en consulta
Reflicten a particularización dos obxectivos da DMA e da Lei de Augas para cada distrito hidrográfico.
Para obter máis información: https://www.miteco.gob.es/es/agua/temas/planificacion-hidrologica/planificacion-hidrologica.html
Existe lexislación da UE relativa ao regadío e ao uso eficiente da auga, en particular a Directiva marco da auga 2000/60/CE e o Regulamento (UE) 1310/2013 do Feader cuxas aplicacións afectan á política de regadío, aínda que a política de regadío é nacional.
A Constitución española distingue as competencias entre a Administración Xeral do Estado e as Comunidades Autónomas:
Artigo 148 relativo ás competencias das Comunidades Autónomas:
– 148.7 Agricultura e gandería, de acordo coa organización xeral da economía.
– 148.10 Os proxectos, a construción e a explotación de obras hidráulicas, canles e sistemas de rega de interese para a Comunidade Autónoma.
Artigo 149 relativo ás competencias exclusivas do Estado:
– 149.13 Bases e coordinación da planificación xeral da actividade económica.
– 149.22 A lexislación, regulación e concesión de recursos e aproveitamentos hidráulicos cando as augas discorran por máis dunha Comunidade Autónoma.
– 149.24 Obras públicas de interese xeral ou cuxa execución afecte a máis dunha comunidade autónoma
Esquematicamente, a distribución de alto nivel correspondería á Dirección Xeral da Auga do MITECO de acordo coas Autoridades de Conca, e a distribución de baixo nivel correspondería á Dirección Xeral de Desenvolvemento Rural, Innovación e Formación Agroalimentaria do MAPA.
Nalgúns casos, o regadío é responsabilidade exclusiva das Comunidades Autónomas, segundo os seus Estatutos de Autonomía (agás as Declaracións de Interese Xeral). Só Aragón, Navarra, Cataluña, Estremadura, a Comunidade Valenciana e Castela-A Mancha contan con lexislación propia que regula o regadío. Para o resto, aplícase a Lei de Reforma e Desenvolvemento Agrario, cuxo texto é aprobado polo Parlamento. Decreto 118/1973.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit montes est, urna lobortis inceptos enim ornare parturient pulvinar. Scelerisque ante pulvinar cursus at potenti eleifend pellentesque, massa inhabitant neque bibendum aliquet turpis, rhoncus nisi libero praesent ad imperdiet. Hac faucibus porta mi natoque luctus nisl, quam ridiculus primis vehicula ultricies diam, arcu in consequat ultrices augue.
Vitae lacus ante fringilla condimentum turpis erat ultrices aliquam consequat non convallis inceptos parturient, aenean ad dictum accumsan tellus morbi orci laoreet etiam quis libero senectus. Arcu lectus montes vel conubia nullam cum pharetra mi, tempor nulla vitae parturient inhabitant dapibus felis, rutrum congue vivamus curabitur sollicitudin tincidunt nisl. Facilisis laoreet lacus pellentesque mattis purus, leo penatibus ac eget malesuada, et ultrices fusce porttitor.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit montes est, urna lobortis inceptos enim ornare parturient pulvinar. Scelerisque ante pulvinar cursus at potenti eleifend pellentesque.
Lorem ipsum dolor sit amet consectetur adipiscing elit montes est, urna lobortis inceptos enim ornare parturient pulvinar. Scelerisque ante pulvinar cursus at potenti eleifend pellentesque, massa inhabitant neque bibendum aliquet turpis, rhoncus nisi libero praesent ad imperdiet. Hac faucibus porta mi natoque luctus nisl, quam ridiculus primis vehicula ultricies diam, arcu in consequat ultrices augue.
Vitae lacus ante fringilla condimentum turpis erat ultrices aliquam consequat non convallis inceptos parturient, aenean ad dictum accumsan tellus morbi orci laoreet etiam quis libero senectus. Arcu lectus montes vel conubia nullam cum pharetra mi, tempor nulla vitae parturient inhabitant dapibus felis, rutrum congue vivamus curabitur sollicitudin tincidunt nisl. Facilisis laoreet lacus pellentesque mattis purus, leo penatibus ac eget malesuada, et ultrices fusce porttitor.
Galego 
Español 
English (UK) 
Français 
Català 
Euskara